Borne

Onderstaande tekst is de bijdrage van Tom Verreussel tijdens de behandeling van de nieuwe regelingen op het gebied van de participatiewet in de gemeenteraad: ‘De Participatiewet en de tegenprestatie roepen bij de SP het beeld op van een Paard van Troje. Alleen komen er nu geen soldaten uit, die je mogelijk nog had kunnen omscholen. Ook geen zakken met geld, integendeel die zijn voor een deel leeg gehaald. We horen veel mooie woorden. Er wordt gezegd: de gemeente is dichterbij, kent de mensen beter, weet beter wat er speelt, kan beter gebruik maken van de netwerken. Maar dat is dan nog geen reden om vooraf zo flink te korten. Ook nu is scholing en begeleiding nodig om mensen, die een beperking of een grote afstand tot werk hebben, te laten slagen.

Er kan meer en waarschijnlijk ook met iets minder, maar zoals het nu wordt voorgesteld hebben wij grote zorgen. Wij zijn dan ook zeer benieuwd of de mooie woorden van wethouder Velten, die stelt dat de decentralisaties een zegen zijn, bewaarheid worden.
Desondanks hebben wij constructief meegedacht bij de totstandkoming van dit plan en zijn we tevreden over de inzet van de ambtenaren en de moeite die zij genomen hebben om zaken te verduidelijken. En over dat er wordt ingezet om in een vroeg stadium aansluiting te zoeken bij vso scholen en roc scholen. En dat er voor wordt gezorgd, dat aanvullende financiële middelen vanuit Europa ingezet kunnen worden voor meer ondersteuning/ begeleiding. Maar de financiële middelen, die vanuit de centrale overheid worden verstrekt zijn te gering en dat baart ons zorgen.

De afstemmingsprocedure gaat uit van een negatief mensbeeld. We begrijpen, dat je die dient te lezen als een overeenkomst tussen partijen, die je uit de kast haalt, als men de afspraken en regels aan zijn of haar laars lapt. De SP vraagt om hier met coulance mee om te gaan. En vooral na te gaan, wat de er achterliggende problematiek is, van dergelijk gedrag.

Wat betreft de tegenprestatie wil de SP hier voor het voetlicht brengen, dat recent onderzoek door de VU van Amsterdam heeft aangetoond, dat door de tegenprestatie de afstand tot werk niet wordt verkleind. De afstand verkleint niet, omdat mensen in deze regeling bij het werk wat zij doen; erkenning voelen, zij hun activiteit in eigen tempo kunnen doen en werk doen met een wat ambachtelijke inslag. Zij doen dit voornamelijk vanuit hun eigen belang. De tegenprestatie wordt in hoge mate ingegeven voor het maatschappelijke belang - iets terug doen voor de uitkering die je ontvang. Juist dit appèl blijkt zeer averechts te werken. Het blijkt dat de souplesse van de klantmanager om met name te focussen op de persoonlijke ontwikkeling en persoonlijke belang meer kans van slagen heeft. Hiervoor zijn dan wel opleiding/ begeleiding en scholingsmiddelen nodig.

De SP hoopt, dat er met de inzet van de ESF middelen aangetoond kan worden, wat er nodig is om resultaat te kunnen boeken, om mensen met afstand tot het werk te laten slagen, opdat zij vooruit gaan en er beter van worden. Zodat deze mensen meedoen en zelf een inkomen kunnen verdienen’.